„Woda” jest niezbędną substancją dla organizmów życiowych w przyrodzie, nie możemy żyć bez wody każdego dnia. Jak mówi przysłowie: „Woda pitna jest podstawową drogą do zdrowia”. Dietetycy doradzają ludziom: „Pijcie osiem filiżanek wody dziennie”. Czy jednak pozornie czysta i klarowna woda, czy wiesz, ile materiału nie jest widoczna gołym okiem? A jakie są skutki tych składników dla zdrowia?
Aby potwierdzić, że woda przeznaczona do spożycia przez ludzi ma idealną jakość wody, użyjemy pewnych wskaźników
Aktualizacja: 26-9-2018
źródła:
Filtry z naturalnego złoża, które nie może zawierać metali toksycznych np. ołów, kadm, arsen czy włókien azbestu. Filtr zatrzymuje zanieczyszczenia i jednocześnie wzbogaca wodę w sole wapnia i magnezu.
Niezbędnym elementem konstrukcyjnym w technologii Aquaporin Inside® jest białko akwaporynowe, które jest naturalnym kanałem wodnym. Białka akwaporyny mają wszechobecny charakter i ułatwiają transport wody we wszystkich żywych organizmach. Kanał jest bardzo wydajny w stopniu, w którym 1 gram akwaporyny jest w stanie transportować 2900 litrów wody na sekundę.
Od 2005 r. Firma Aquaporin opracowała własne metody wprowadzania białek akwaporynowych do wysoce stabilnych preparatów, które umożliwiają białkom akwaporynowym funkcjonowanie w trudnych warunkach pracy napotykanych przez membrany przemysłowe. Dzięki tej technologii możemy produkować membrany biomimetyczne o wydajności zmieniającej grę.
AQUAPORIN IN SPACE
We wrześniu 2015 r. Membrany Aquaporin Inside ® znalazły się na orbicie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Projektem kierował Aquaporin Space Alliance ApS (ASA) we współpracy z NASA Ames Research Center, którego celem było ostateczne zastąpienie obecnych łóżek do multifiltracji, które są ciężkie i wymagają częstej wymiany.
W przyszłej perspektywie membrany Aquaporin Inside ® mogą być stosowane do uzdatniania wody pitnej w kombinezonach kosmicznych, pojazdach i kapsułach, czystej wodzie technicznej do określonego zastosowania, np. Chłodzeniu kombinezonów kosmicznych i systemów kosmicznych, wody do kontroli wilgotności, baterii i innych zastosowań.
Niemal wszystkie filtry w kształcie dzbanów wykorzystują jako medium filtracyjne GAC lub „granulowany węgiel aktywny”. Zazwyczaj GAC to plewy orzecha kokosowego, które zostały podgrzane do wysokiej temperatury pod nieobecność tlenu, a następnie granulowane. Filtry te usuwają trochę chloru i siarkowodoru (zapachy zgniłych jajek), ale nie są skuteczne przy usuwaniu LZO, metali, pestycydów lub fluorków.
Filtry te są doskonałe do usuwania chloru, produktów ubocznych chlorowania, fluorków, lotnych związków organicznych, pestycydów, cząstek stałych i farmaceutyków. Filtry te wykorzystują filtry typu „świecowego”, które są powszechnie dostępne i mogą być dostosowane do konkretnych potrzeb filtracyjnych.
Filtry zasilane grawitacyjnie nie wymagają zasilania elektrycznego – woda jest filtrowana, gdy kapie z górnej komory do dolnej komory. Ponieważ woda jest filtrowana powoli, filtracja jest znacznie bardziej efektywna niż filtr montowany na kran. Ogólnie rzecz biorąc, metody powolnej filtracji wydają się być najlepsze.
Berkey jest najbardziej znanym producentem filtrów kroplowych. Tworzą filtry dobrej jakości. Możesz także rozważyć filtry ProPur . Ich najnowszy filtr, ProOne G 2.0 , usunie fluorek – w tym kwas fluorowodorowy (kilka filtrów usuwa to zanieczyszczenie).
Filtry te użyciu filtracji z bloku węglowego, które pracuje sposobem według ad sorpcji (innym niż ab sorpcji). W procesie tym węgiel przyciąga pewne zanieczyszczenia na poziomie molekularnym, a zanieczyszczenia zostają przyłączone do powierzchni węgla. Gdy powierzchnia węgla jest pełna, filtr musi zostać wyrzucony i zastąpiony. Jednak filtry ProPur mogą być okresowo szorowane, a zatem ponownie wykorzystywane przez lata.
Filtry do odwróconej osmozy mają wielkość porów około 0,0001 mikrona. Po przejściu wody przez filtr odwróconej osmozy jest to zasadniczo czysta woda. Oprócz usuwania wszystkich cząsteczek organicznych i wirusów, odwrócona osmoza usuwa również większość minerałów obecnych w wodzie. Odwrócona osmoza usuwa jednowartościowe jony, co oznacza, że odsalają wodę. Aby zrozumieć, jak działa odwrócona osmoza, pomocne jest zrozumienie osmozy.
Odwrócona osmoza – wymuszona dyfuzja rozpuszczalnika przez błonę półprzepuszczalną rozdzielającą dwa roztwory o różnym stężeniu. W przeciwieństwie do osmozy spontanicznej, odwrócona osmoza zachodzi od roztworu o wyższym stężeniu substancji rozpuszczonej do roztworu o stężeniu niższym, czyli prowadzi do zwiększenia różnicy stężeń obu roztworów.
Odwrócona osmoza, w odróżnieniu od spontanicznej, musi zostać wywołana przyłożeniem do membrany ciśnienia o większej wartości i skierowanego przeciwnie niż ciśnienie osmotyczne naturalnie występujące w układzie.
Proces osmozy przez półprzepuszczalne membrany po raz pierwszy zaobserwowano w roku 1748 przez Jeana Antoine Nolleta. Przez następne 200 lat, osmoza była zjawiskiem obserwowanym tylko w laboratorium. W 1949 Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles (UCLA) po raz pierwszy badał odsalanie wody morskiej wykorzystując do tego celu półprzepuszczalne membrany. W połowie roku 1950 naukowcy z UCLA i Uniwersytetu florydzkiego, z powodzeniem wyprodukowali wodę słodką z wody morskiej, jednakże strumień był zbyt mały, aby było to rentowne[1]. Tak było do czasu odkrycia przez Loeba i Sourirajana techniki tworzenia asymetrycznej membrany charakteryzującej się skutecznie cienką warstwą, wysoce porowatą i z grubszym podłożem membrany. Do końca 2001 roku na świecie pracowało lub było na etapie planowania około 15.200 zakładów odsalania wody morskiej[2].
Zastosowanie
Odwrócona osmoza jest podstawą jednej z metod odsalania wody morskiej. Stosuje się też ją do oczyszczania i zatężania ścieków przemysłowych, szczególnie pochodzących z przemysłu spożywczego, papierniczego i galwanicznego. Metoda ta pozwala na odzyskanie wody oraz cennych substancji zawartych w ściekach. Główną zaletą tej metody jest stosunkowo małe zużycie energii, gdyż proces zachodzi bez przemiany fazowej.
Domowe zestawy filtrów oparte na odwróconej osmozie zużywają duże ilości wody. Do uzyskania 5 litrów wody oczyszczonej od 40 do 90 litrów wody trafia do ścieków – uzysk 5-15%. Wynika to z niewielkiej różnicy ciśnień w takich instalacjach. W zastosowaniach przemysłowych, przy znacznie większej różnicy ciśnień, można uzyskać do 75%. Jednocześnie stopień odsolenia wynieść może ok. 95%-99%. Uzależnione jest to od wielu czynników m.in. od jakości wody zasilającej oraz zastosowanej technologii.
Destylatory blatowe są skutecznymi oczyszczaczami wody, ale potrzeba trochę czasu, aby oddestylować wodę (na przykład 5 godzin na destylację 1 galona). Wymagają również prądu do uruchomienia, i wydzielają trochę ciepła, a zintegrowane wentylatory hałasują. Ponadto większość destylatorów nie usuwa VOC (takich jak benzen), ponieważ mają one niższy punkt wrzenia niż woda. Tak więc wyparują razem ze strumieniem, co spowoduje skażony destylat.
Filtr nanofiltracyjny ma wielkość porów około 0,001 mikrona. Nanofiltracja usuwa większość organicznych cząsteczek, prawie wszystkie wirusy, większość naturalnej materii organicznej i szereg soli. Nanofiltracja usuwa jony dwuwartościowe, które powodują, że woda jest twarda, dlatego nanofiltracja jest często stosowana do zmiękczania twardej wody.
Filtr ultrafiltracyjny ma wielkość porów około 0,01 mikrona. Filtr mikrofiltracyjny ma wielkość porów około 0,1 mikrona, więc gdy woda ulega mikrofiltracji, wiele mikroorganizmów jest usuwanych, ale wirusy pozostają w wodzie. Ultrafiltracja usunie te większe cząstki i może usunąć niektóre wirusy. Ani mikrofiltracja, ani ultrafiltracja nie usuwają rozpuszczonych substancji, chyba że są najpierw zaadsorbowane (z węglem aktywnym) lub skoagulowane (za pomocą ałunu lub soli żelaza).
Co usuwa się z tych trzech procesów?
Ultrafiltracja usuwa z wody bakterie, pierwotniaki i niektóre wirusy. Nanofiltracja usuwa te mikroorganizmy, a także większość naturalnej materii organicznej i niektóre naturalne minerały, zwłaszcza jony dwuwartościowe, które powodują twardą wodę. Nanofiltracja nie usuwa jednak rozpuszczonych związków. Odwrócona osmoza usuwa zmętnienie, w tym mikroby i praktycznie wszystkie rozpuszczone substancje. Podczas gdy odwrócona osmoza usuwa wiele szkodliwych minerałów, takich jak sól i ołów, usuwa również niektóre zdrowe minerały, takie jak wapń i magnez. Właśnie dlatego woda, która jest poddawana odwróconej osmozie, korzysta z kąpieli mineralnej magnezu i wapnia. Dodaje to wapnia i magnezu do wody, zwiększając jednocześnie pH i zmniejszając potencjał korozyjny wody. Woda żrąca może ługować ołów i miedź z systemów dystrybucyjnych i domowych rur wodociągowych.
