Uzasadnienie Aborcji

aborcja

Aborcja (przerwanie ciąży) to medyczny proces kończący ciążę, więc nie prowadzi do narodzin dziecka. W zależności od tego, ile tygodni jesteś w ciąży, ciążę można zakończyć przyjmując leki lub poddając się zabiegowi chirurgicznemu.

Aborcja to nie to samo, co poronienie , w przypadku którego ciąża kończy się bez interwencji medycznej (chociaż po poronieniu może być konieczne leczenie). 

Jeśli masz niechcianą ciążę lub powikłania ciąży, ważne jest, aby przyjrzeć się wszystkim opcjom. Istnieją różne rodzaje aborcji, które możesz zbadać w zależności od etapu ciąży, ale warto porozmawiać z wiarygodnym i obiektywnym źródłem, aby uzyskać więcej informacji. 

„Coście uczynili braciom moim najmniejszym – mnieście uczynili” autor: Jezus Chrystus

Aborcja w innych religiach:

[tooltips keyword=”1. Różne odłamy chrześcijaństwa” content=” Prawosławie, podobnie jak katolicyzm, podziela pogląd, że życie ludzkie zaczyna się od poczęcia. Dlatego aborcja jest traktowana jako zabójstwo. Podobnego zdania jest wiele frakcji protestanckich, głównie ortodoksyjnych. Największy Kościół protestancki w Polsce, Kościół Ewangelicko-Augsburski w Rzeczypospolitej Polskiej, w oświadczeniu z 1991 roku stanowczo opowiadał się za ochroną życia od poczęcia i przeciwstawiał się aborcji. Kościoły zrzeszone w Evangelical Alliance są również przeciwne aborcji. Konwencja Południowych Baptystów jest bezwarunkowym przeciwnikiem aborcji. Świadkowie Jehowy są przeciwni aborcji:  – Bóg uważa życie za święte. Już patrzy na embrion jako na oddzielną istotę ludzką. Król Dawid pod natchnieniem napisał o Bogu: -Twoje oczy widziały nawet mój płód- (Psalm 139: 16). Kiedyś Bóg oświadczył, że każdy, kto skrzywdzi nienarodzone dziecko, zostanie pociągnięty do odpowiedzialności. Zatem w oczach Boga zabicie takiego dziecka jest morderstwem. (Wyjścia 20:13; 21:22, 23.- „]

[tooltips keyword=”2. Buddyzm” content=”Chociaż w buddyzmie nie ma oficjalnej interpretacji aborcji, wiele kodeksów monastycznych, powołując się na tradycyjne pisma, uznaje poczęcie za początek życia ludzkiego. Dlatego aborcja, jako celowe zniszczenie tego życia, jest traktowana jako coś złego. Mnisi therawady i wadżrajany są wykluczani za pomoc w aborcji. Obecny Dalajlama również popiera negatywny pogląd na aborcję, mówiąc, że jest to akt morderstwa, więc zgodnie z nauką powinien zostać stygmatyzowany. Warto również wspomnieć, że tradycyjne pisma buddyjskie nie odnotowują żadnych różnic w podejściu do wczesnej i późnej aborcji – każdy przypadek ma negatywne konsekwencje moralne lub karmiczne.”]

[tooltips keyword=”3. Hinduizm” content=”Tradycyjne teksty hinduskie potępiają aborcję. Zbrodnia ta, zależnie od jej źródeł, jest traktowana na równi ze złamaniem ślubowania czystości (Mahanarajana Upaniszada), jako gorsza niż zabicie własnych rodziców (Kaushitaki Upaniszada), a nawet na równi z zabiciem księdza bramina (co w hinduizmie jest jednym z najgorsze przestępstwa, jeśli nie najcięższe). Z kolei kobieta, która poddała się aborcji, może stracić status kastowy. Sama aborcja nazywana jest bhrūṇahatya (zabójstwem płodu), a osoba, która ją dokonała, nazywana jest bhrūṇahan (zabójcą wyszkolonego bramina). W hinduizmie życie zaczyna się od poczęcia. W ten sposób aborcja powoduje śmierć osoby, a to narusza pryncypialną zasadę wiary, ahimsa (termin dosłownie oznacza -niekrzywdzenie-).”]

Źródło:https://ideologia.pl/argumenty-przeciw-aborcji-glos-pro-life/

Prawda o aborcji i zasadność decyzji pod względem biologicznym i religijnym

Pytanieperspektywy Biologiczneperspektywy Religijne
[tooltips keyword="Czy matka może decydować o aborcji" content="Ponieważ aborcja to jest zabijanie fizyczne człowieka będącego wewnątrz organizmu lub zalążka życia po zapłodnieniu. Wyobraźmy sobie, że decyduje o tym kobieta lub jej mąż. Dziecko od dnia zapłodnienia ma 2 tygodnie, ma 2 miesiące lub 9 miesięcy, czyli właśnie przyszłość na nasz cudowny świat i czy zabicie jego w którymś momencie jest uzasadnione z powodu tego, że nie chcemy, żę się boimy. Ono chce żyć. Pozdrawia Cię z wewnątrz łona i chce przeżyć do jutra. Gdy słyszy muzykę reaguje. Jeśli z jakiegoś powodu nie chcesz tego dziecka to możesz je bezkarnie oddać do okna życia i bedzie ono miało opiekę: https://caritas.pl/projekty/okna-zycia/"]"][tooltips keyword="Tak" content="Jeśli dziecko nie ma żadnych szans przeżyć swiadomie życie. Część kobiet nie chce rodzić dziecka, które będzie bez mózgu, bez czaszki, bez odczuwania czegokolwiek, ale są też kobiety, które chciałyby zobaczyć dziecko swoje najukochańsze, nie ważne, że nie ma mózgu, nóg, itd. Może mimo, wszystkich wad może chcą być na świecie chociaż chwilę. Dlatego tylko w momencie dobrze uzasadnionego zagrożenia zdrowia lub życia matki dziecka lub śmierci dziecka powinno się dokonywać aborcji. Dziecko, które nie ma mózgu można usunąć za pomocą aborcji, bo ono nie ma możliwości odczuwania, ale tylko za zgodną matki takiego dziecka po badaniach faktycznego stwierdzenia takiej wady. O tym powinna decydować kobieta, ale nie też kosztem utraty własnego zdrowia i życia.

Część może bardzo źle znieść urodzenie dziecka w takim stanie. Jeśli dziecko ma jakiekolwiek szansę przeżyć i być świadome to nie należy dokonywać aborcji na takim dziecko, bo może matka nie chce takiego dziecka, ale może ono chce żyć ?? Chce cieszyć się dniem.

Dlatego tu nie może decydować kobieta o tym. Państwa ma chronić życie i zdrowie obywateli nie ważne jaki mają stan upośledzenia. Jeśli kobieta by decydowała o takich rzeczach i np. zabija dziecko, które ma zespół downa i ma szansę przeżyć życie to byłoby po prostu morderstwo. Gdyby na świecie bylaby możliwość przeszczepu mózgu to też dzieci, które były bez mózgu nie można było abortować i o tym decydowałby lekarz lub specjalista, ale tylko w zakresie zagrożenia zdrowia i życia matki można byłoby usunąć takie dziecko, ponieważ miałoby ono jakieś szanse przeżyć ( nie ważne czy szansa jedna na milion ). Jeśli dziecko ma się urodzić i ma cierpieć to też matka nie może zdecydować o aborcji. Gdyż np. matka ma 5 letnie dziecko i ono bardzo cierpi, czy zleci wtedy komuś aby je dobić?? Nie!. "]
[tooltips keyword="Tak" content="Gdy dziecko jest dzieckiem Bożym, a każde jest ,to powinno przyjść na świat, ale nie kosztem zdrowia i życia matki. Nie możemy stawiać życia innego kosztem zdrowia własnego i je kategoryzować. Utrata uzdrowia kosztem przeżycia innej osoby jedynie jest uzasadniona jeśli sami tak decydujemy wg własnego sumienia, które pokazuje też ile mamy w sobie boskości i miłości do drugiej osoby."]
Czy matka może decydować o aborcji dziecka urodzonego bez mózgu[tooltips keyword="Tak" content="Jeśli dziecko nie ma możliwości odczuwania i równocześnie świadomego przeżycia ( żadnych szans )to można dokonać aborcji i o tym decyduje matka mając badania o takim stanie płodu."][tooltips keyword="Tak" content="wg sumienia i świadomości czy chce matka dziecka te dziecko zobaczyć po urodzeniu mimo, że nie ma szansy odczuwania i przeżycia świadomie nawet ułamka życia"]
Czy matka może decydować o aborcji dziecka urodzonego bez czaszki?[tooltips keyword="Nie" content="Jeśli dziecko ma jakiekolwiek szansę przeżyć i być świadome to nie należy dokonywać aborcji na takim dziecko, bo może matka nie chce takiego dziecka, ale może ono chce żyć ?? Chce cieszyć się dniem i konstytucja chroni zdrowie i życie jego.

Dlatego tu nie może nikt decydować a o tym. Państwo ma chronić życie i zdrowie obywateli nie ważne jaki mają stan upośledzenia. Jeśli ktoś decydowałby o takich rzeczach i np. zabija dziecko, które ma zespół downa, ma ono szansę przeżyć życie to byłoby po prostu morderstwo."]
[tooltips keyword="Nie" content="Każde życie trzeba chronić, nie można zabijać. Piąte przykazanie Boże. Nie jest zagrożone zdrowie lub życie matki to nie można."]
Czy matka może decydować o aborcji dziecka, które będzie cierpiało?[tooltips keyword="Nie" content="Nie może decydować o tym matka, ponieważ ono cierpi ale żyje i chce żyć, a gdy nie chce to czy polecamy komuś samobójstwa, eutanazję. Gdy cierpi nasze 5 letnie dziecko to zlecamy jego zabójstwo? Nie. Dlatego nie może zabijać/abortować takiego dziecka nikt, chyba, że udokumentowanie zagraża ono zdrowiu lub życiu matki"][tooltips keyword="Nie" content="Każde życie trzeba chronić, nie można zabijać. 5 te przykazanie Boże. Nie jest zagrożone zdrowie lub życie matki to nie można."]
Czy matka może decydować o aborcji dziecka, które jest efektem gwałtu lub kaziroctwa?[tooltips keyword="Tak" content="W wyniku przestępstwa można usunąć aborcję. W innym wypadku byłoby to pozwalanie na skutki przestępstw i pozwalało być takim przestępcom bezkarnymi w kwestii zgwałcenia w celu posiadania dziecka, czyli zgwałcili by kobietę wiedząc, że musi ona urodzić ewentualnie poczęte dziecko. Ale do momentu braku rozwiniętego mózgu, bo nie może być to kosztem drugiego człowieka, czyli w pewnym momencie to dziecko już jest żywą istotą i odczuwa ból, czyli do pewnego momentu można."][tooltips keyword="Nie" content="Każde życie trzeba chronić, nie można zabijać. 5 te przykazanie Boże. Nie jest zagrożone zdrowie lub życie matki to nie można."]
Czy matka może decydować o aborcji dziecka niepełnosprawnego?[tooltips keyword="Nie" content="Jeśli dziecko ma jakiekolwiek szansę przeżyć i być świadome to nie należy dokonywać aborcji na takim dziecko, bo może matka nie chce takiego dziecka, ale może ono chce żyć ?? Chce cieszyć się dniem i konstytucja chroni zdrowie i życie jego.

Dlatego tu nie może decydować kobieta o tym. Państwa ma chronić życie i zdrowie obywateli nie ważne jaki mają stan upośledzenia. Jeśli kobieta by decydowała o takich rzeczach i np. zabija dziecko, które ma zespół downa i ma szansę przeżyć życie to byłoby po prostu morderstwo."]
[tooltips keyword="Nie" content="Każde życie trzeba chronić, nie można zabijać. 5 te przykazanie Boże. Nie jest zagrożone zdrowie lub życie matki to nie można."]
Czy lekarz może się pomylić w diagnozie ciąży?[tooltips keyword="Tak" content="Brak diagnozy ciąży

Jeśli lekarz nie przeprowadzi odpowiednich testów, możesz być w ciąży, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Taka sytuacja może mieć głęboki wpływ na Twoje życie i może skutkować wieloma komplikacjami i niefortunnymi wydarzeniami. Rozważ następujące sytuacje, które mogą stanowić błąd w sztuce lekarskiej lub zaniedbanie medyczne :

Błędnie zdiagnozowane objawy ciąży skutkujące leczeniem, które może być niebezpieczne dla dziecka
Brak odpowiedniego odczytu wyników testów
Brak odpowiedniego śledzenia wyników testów
Chirurgia w wyniku błędnej diagnozy
Każda z tych wad może spowodować niebezpieczne konsekwencje dla Ciebie i Twojego dziecka. Ciąża to bardzo delikatny okres dla Twojego organizmu, więc możesz liczyć na swojego lekarza, aby upewnić się, że Ty i Twoje dziecko jesteście bezpieczni i zdrowi.

Błędna diagnoza powikłanej ciąży

Inną sytuacją mogącą stanowić błąd w sztuce lekarskiej jest błędna diagnoza skomplikowanej ciąży, takiej jak ciąża pozamaciczna lub trzonowa:

Ciąża pozamaciczna - występuje, gdy jajo jest zapłodnione, ale implanty znajdują się poza macicą. Wszczepienie może nastąpić w jajowodach, szyjce macicy lub jajniku lub w innym miejscu w jamie brzusznej. Rozpoznanie ciąży pozamacicznej wymaga przeglądu objawów, USG i krwi. Błędna diagnoza może skutkować:
Uszkodzenie narządów
Bardzo niskie ciśnienie krwi
Bezpłodność
Pęknięte jajowody
Zaszokować
Śmierć
Ciąża trzonowa - zwana również kretem groniastym, ciąża trzonowa występuje, gdy guz rozwija się w macicy zamiast u płodu. Guz może dawać objawy podobne do objawów ciąży, ale nie ma embrionu. Istnieją dwa podstawowe objawy ciąży trzonowej, którymi są:
Ciąża częściowa trzonowcowa - występuje, gdy jajo zostaje zapłodnione przez dwa plemniki, w wyniku czego łożysko staje się samoistnym guzem. Niektóre ciąże częściowe trzonowce prowadzą do rozwoju płodu, ale większość z nich ma poważne wady lub nie przeżywa ciąży.
Całkowita ciąża trzonowa - występuje, gdy jajo jest zapłodnione, ale nie zawiera materiału genetycznego. W takim przypadku jajko nie może wyrosnąć na płód. Zamiast tego plemniki nadal rosną, stając się guzem i wypełniając macicę w taki sam sposób, jak normalna ciąża.
Skontaktuj się z nami

Kontakt z nami i rozmowa z nami kosztuje 0 USD, nie wiąże się z żadnymi zobowiązaniami i chętnie odpowiemy na wszelkie pytania dotyczące każdego tematu związanego z urazami porodowymi.

Ryzyko błędnej diagnozy ciąży

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli lekarz przestrzega odpowiednich wytycznych dotyczących opieki prenatalnej, diagnozowanie i leczenie powikłanych ciąż może odbywać się rutynowo, bez ryzyka poważnych obrażeń lub samoistnego przerwania ciąży.

Jeśli jednak lekarz nie zastosuje się do odpowiednich standardów medycznych, skutek może być katastrofalny dla Twojej rodziny. Błędnie zdiagnozowana ciąża może skutkować:

Urazy porodowe płodu
Błędna diagnoza skutkująca defektami, którym można zapobiec
Zakończenie ciąży zdolnej do życia
Trwałe uszkodzenie narządów
Bezpłodność
Poronienie
Śmierć matki
Zawsze, gdy pojawią się objawy, które mogą wskazywać na ciążę, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. Jeśli osoba ta nie przeprowadzi testów lub nie skontaktuje się z Tobą, zasięgnięcie drugiej opinii może okazać się korzystne.

Jeśli odniosłaś kontuzję, straciłaś dziecko lub doznałaś innej szkody z powodu zaniedbania diagnozy lub błędnej diagnozy ciąży przez lekarza, warto również zasięgnąć porady prawnika zajmującego się błędami w sztuce lekarskiej lub urazami porodowymi. źródło: https://www.birthinjuryguide.org/2016/10/misdiagnosed-pregnancy-dangers-doctor-negligence "]
Prawdopodobieństwo urodzenia dziecka z wadą genetyczną gwałtownie wzrasta wraz z wiekiem matki? [tooltips keyword="z wiekiem rośnie" content="Dla 20-letniej kobiety ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Downa wynosi 1 na 1231 ciąż, a dla kobiety powyżej 45 roku życia - 1 na 22.
- Zagrożenia związane są ze starzeniem się jaj - wyjaśnia prof. Maciej Wilczak z Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. - Nauka mówi nam, że wraz z wiekiem rośnie liczba ciąż z różnymi wadami genetycznymi. Chodzi o zespół Downa. O ile u 20-letniej kobiety szacowane ryzyko wynosi 1 na 1231, u 40-letniej już 1 na 70, a po 45, 1 na 22. Oczywiście są badania prenatalne, które należy wykonywane u kobiet powyżej 35. roku życia. Naszym zadaniem jest poinformowanie pacjenta o zagrożeniach, ale nie mamy wpływu na indywidualne decyzje.

- Badania w przypadku mężczyzn są niejednoznaczne - wyjaśnia dr Marek Ciesielski, androlog. - U starszych mężczyzn zmniejsza się objętość nasienia i ruchliwość plemników. U mężczyzn nie ma pojedynczej jednostki chorobowej związanej z późnym ojcostwem, badania są niejednoznaczne, ale część z nich sugeruje, że późne ojcostwo może wiązać się z większą częstością występowania chorób psychicznych, autyzmu, schizofrenii, choroby afektywnej dwubiegunowej, raka czy cukrzycy typu I. , stwardnienie rozsiane. Tutaj ryzyko wzrasta o kilka procent, często na granicy błędu statystycznego, ale uważa się, że kumulacja czynników ryzyka dla wszystkich tych chorób powoduje wzrost ryzyka równoważny rozwojowi zespołu Downa u kobiet powyżej 44 roku życia . IQ dziecka może być obniżone, ale z drugiej strony ojciec ma zasoby materialne, aby to zrekompensować, na przykład udzielając korepetycji.

- Wiek kobiety z pewnością wpływa na rozwój płodu, a tym samym noworodka - mówi prof. Ewa Helwich, konsultant krajowy w dziedzinie neonatologii. - Środowisko wewnątrzmaciczne nie jest tak cenne u starszej kobiety, jak u młodszej i na pewno ma wpływ na dziecko. Te dzieci mają zwykle więcej problemów z przystosowaniem się do samodzielnego życia.

Z badań wynika, że ​​podczas gdy prawdopodobieństwo, że 25-letni ojciec nie dotrze do 18 roku życia swojego dziecka, wynosi 2 proc., W przypadku 45-letniego ojca wzrasta do 12 proc.

Po czterdziestce trudniej zajść w ciążę. Chociaż aktywność seksualna nieznacznie spada - 93 procent kobiet w wieku 25 lat jest aktywnych seksualnie, a 83 procent kobiet w wieku 45 lat, zdolność zajścia w ciążę spada. Mniejsza jest też wydolność fizyczna, choć nie można powiedzieć, że 40-letnia kobieta nie znajdzie siły na wychowanie dziecka. Czy zatem samolubstwo późnego rodzicielstwa czy chęć oddania życia?"]
Dlaczego kobiety decydują się na aborcję? [tooltips keyword="nie chcę aby ludzie wiedzieli i inne" content="Wielka szkoda, że dyskusja o motywach, dla których kobiety wybierają decyzję o aborcji, bywa przysłaniana trywialnymi wypowiedziami celebrytek, że miały za małe mieszkanie, by urodzić dziecko.

Powody, dla których kobiety decydują się na odebranie życia własnemu dziecku, zostały dogłębnie badane przez specjalistów wielu dziedzin. Z literatury naukowej wyłaniają się dwa obrazy kobiet. Z jednej strony mamy matki, które jako motywy aborcji wymieniają powody związane z wyborem własnej ścieżki życiowej, kwestiami dotyczącymi pracy, nauki, finansów. Druga grupa matek po aborcji, która wyłania się z badań, to kobiety głęboko skrzywdzone. Te, które są ofiarami przemocy, wielokrotnie częściej decydują się na aborcję.

Problemy życiowe

Z badań przeprowadzonych wśród 1209 pacjentek amerykańskich klinik aborcyjnych wyłaniają się najczęstsze przyczyny decyzji o aborcji:

„dziecko przeszkadzałoby mi w edukacji, pracy lub możliwości opieki nad rodziną” – 74 proc.;
„nie stać mnie na dziecko” – 73 proc.;
„nie chcę być samotną matką” lub „urodzenie dziecka mogłoby spowodować problemy w moim związku” – 48 proc. („Perspectives on Sexual and Reproductive Health”, 2005).
Przyglądając się jednak nie deklarowanym podwodom aborcji, lecz historiom kobiet, które jej dokonały, znajdujemy inne odpowiedzi na pytanie, dlaczego zrobiły ten dramatyczny krok. Niejednokrotnie popchnęły je do tego brak wsparcia ze strony partnera, presja osób trzecich czy doświadczenia przemocy.

Ogromną rolę w decyzjach aborcyjnych odgrywa najbliższe otoczenie kobiety, która w trudnej sytuacji życiowej oczkuje wsparcia, ale też boi się oceny.

Presja

W Melbourne przebadano 96 kobiet, które zgłosiły się na przerwanie ciąży z tzw. przyczyn społecznych. Wiele z nich wskazało na inne osoby jako czynnik podjęcia decyzji o aborcji.

45 proc. kobiet wybrało odpowiedź: „różni ważni ludzie w moim życiu nie poradziliby sobie lub cierpieliby, gdybym kontynuowała ciążę”;
25 proc. kobiet stwierdziło: „ludzie mówią, że powinnam usunąć tę ciążę”;
49 proc. kobiet było przekonanych: „nie chcę, aby ludzie dowiedzieli się, że jestem w ciąży” ( „Clinical Psychologist”, 2007).
Widać więc, jak ogromną rolę w decyzjach aborcyjnych odgrywa najbliższe otoczenie kobiety, która w trudnej sytuacji życiowej oczkuje wsparcia, ale też boi się oceny.

Rola ojca

W badaniu amerykańskich naukowców z uniwersytetu w Ohio („International Journal of Mental Health and Addiction”, 2009) wykazano, że perspektywa posiadania dziecka nawet z poważnymi problemami zdrowotnymi nie była czynnikiem wpływającym na decyzję o aborcji. Taki wpływ miał natomiast brak odpowiedzialności i zaangażowania ojca poprzedniego dziecka w jego wychowanie. Z tych (i wielu innych) badań wynika także, że kobiety doświadczające przemocy ze strony partnera częściej podejmowały decyzję o aborcji.

Przemoc

Mamy obszerną literaturę naukową wskazującą, że kobiety, które decydują się na aborcję, częściej niż kobiety bez takiego doświadczenia są ofiarami najpoważniejszych przestępstw.

Kobiety w wieku 20 i więcej lat, które były ofiarami przemocy, przerywały ciążę 3,52 razy częściej niż ich rówieśnice bez doświadczenia przemocy – wynika z australijskich badań, którymi objęto 14 776 kobiet w wieku 18–27 lat (-Australian and New Zealand Journal of Public Health-, 2007).

W badaniu kobiet z Bangladeszu wykazano, że wśród tych, które doświadczają przemocy domowej (fizycznej lub seksualnej), ryzyko aborcji wzrasta o 1,4 razy. Natomiast wśród kobiet, które doświadczały przemocy fizycznej, a nie seksualnej, ryzyko aborcji było 1,7 razy większe (-British Journal of Obstetrics and Gynaecology-, 2007).

Trauma z dzieciństwa

Okazuje się także, że na decyzje aborcyjne wpływają przemocowe doświadczana z przeszłości. Odnosi się to zwłaszcza do traumatycznych wydarzeń z dzieciństwa, takich jak przemoc fizyczna czy seksualna, z której skutkami kobieta boryka się do końca życia.

W amerykańskim badaniu 1 500 kobiet w wieku 18–41 lat wykazano, że kobiety, które poddały się aborcji, doświadczały przemocy fizycznej w dzieciństwie dwa razy częściej niż te, które nie miały takich doświadczeń („Social Science & Medicine”, 2013). Z kolei w badaniu na Uniwersytecie w Alabama stwierdzono, że kobiety, które były wykorzystywane seksualnie w dzieciństwie, o 50 proc. częściej niż kobiety bez takich doświadczeń dokonują aborcji (-American Journal of Preventive Medicine-, 1997). źródło: https://pro-life.pl/dlaczego-kobiety-decyduja-sie-na-aborcje/"]
Kiedy zaczyna się życie?[tooltips keyword="Moment poczęcia" content="Życie zarodka jako osobnika zaczyna się od 14. dnia po zapłodnieniu.
Natomiast samo życie zaczyna się od momentu poczęcia."]
Kiedy płód zaczyna odczuwać ból?[tooltips keyword="po 24 tygodniu ciąży" content="Na podstawie hormonalnych i hemodynamicznych reakcji płodu na bodźce bólowe, podstaw neuroanatomicznych
oraz obserwacji dzieci urodzonych przedwcześnie stwierdzono, iż płód ludzki jest zdolny do odczuwania bólu po
24. tygodniu ciąży.
Niewykluczone jednak, iż nawet we wcześniejszym okresie rozwoju płód może odczuwać ból. W obliczu
rozwijających się wewnątrzmacicznych technik diagnostycznych i terapeutycznych, nowym wyzwaniem staje się
nie tylko anestezja, lecz również odpowiednia analgezja płodu."]
Kiedy powstaje mózg dziecka?[tooltips keyword="Między 6. a 7. tygodniem ciąży " content="Już kilka dni po zapłodnieniu w zarodku zaczynają tworzyć się narządy ciała, które utworzą płód dziecka. Pomiędzy 6 a 7 tygodniem ciąży mózg Twojego dziecka rozwija się niezwykle szybko. Jego półkule mózgowe nabierają kształtu iz czasem będą stanowić największą część mózgu. W 8.tygodniu ciąży szybki rozwój półkul mózgowych powoduje radykalną zmianę wyglądu zewnętrznego zarodka. W 10. tygodniu ciąży mózg jest już złożonym narządem, a jego wzrost jest nadal bardzo intensywny.

Pod koniec trzeciego miesiąca ciąży mózg dziecka składa się głównie ze wzgórza, czyli części odpowiedzialnej za odbieranie i przekazywanie wiadomości ze zmysłów, móżdżku i dwóch półkul kory mózgowej. Na tym etapie kora mózgowa jest nadal gładka i niezróżnicowana. W ciągu następnych kilku tygodni półkule mózgowe znacznie się rozrosną, zaczną przykrywać wzgórze, a pomiędzy nimi utworzy się most milionów komórek nerwowych - ciało modzelowate.

Jednocześnie w centrum mózgu zachodzi proces neurogenezy, który jest bardzo szybki i trwa mniej więcej do połowy ciąży. W jej ramach powstają neurony, które do tej pory nie mogą przekazywać informacji między sobą, ponieważ nie zostały jeszcze rozwinięte połączenia między nimi, czyli synapsy. Synapsy powstają szczególnie intensywnie w czasie ciąży i pierwszego roku życia dziecka, ale także przez całe życie człowieka.

Między 17 a 20 tygodniem ciąży mózg dziecka rozwija komórki nerwowe, które rozpoznają zewnętrzne bodźce, takie jak smak, zapach, dźwięk, światło lub dotyk.


Równocześnie postępuje również proces mielinizacji, w trakcie którego powstają osłonki aksonów - włókien nerwowych, dzięki którym impulsy elektryczne przesyłane są szybciej - taką formą komunikują się komórki nerwowe.

Uważa się, że dziecko zaczyna odczuwać ból po 20. tygodniu ciąży. Około 26 tygodnia ciąży tempo rozwoju mózgu nie ustaje, tworząc bardzo ważne ścieżki nerwowe odpowiedzialne za przekazywanie impulsów z oka, uszu, mięśni czy skóry do kory mózgowej. Na jego powierzchni widoczne są pierwsze bruzdy i bruzdy. W szóstym miesiącu ciąży te części mózgu dziecka, które umożliwiają pełnienie podstawowych funkcji życiowych, teoretycznie mogłyby je wznowić, gdyby nie fakt, że kora mózgowa wciąż się fałduje, a proces ten będzie trwał jeszcze przez długi czas. W 25-28. W tygodniu ciąży dziecko wyraźnie reaguje na głos matki.

Do siódmego miesiąca ciąży mózg Twojego dziecka nabywa zdolność kontrolowania pierwotnego oddechu i temperatury ciała. W kolejnym miesiącu życia płodowego dziecka objętość głowy znacznie wzrasta w stosunku do całego ciała - ze względu na dalszy, intensywny rozwój mózgu dziecka. W ostatnim miesiącu ciąży organizm dziecka jest już przygotowany do życia pozamacicznego, jego organy dojrzewają i po porodzie przystosowują się do nowych warunków."]
Kiedy dziecko jest świadome? [tooltips keyword="22-28 tydzień ciąży" content=" według Jeffa McMahana, zaczynamy istnieć jako ludzie dopiero wtedy, gdy pojawia się neurobiologiczna struktura umożliwiająca istnienie świadomości. Dzieje się to między 22 a 28 tygodniem rozwoju płodowego, kiedy połączenia nerwowe płodów stają się rozwinięte na tyle, by stanowić ontologiczną podstawę dla ciągłości płodu/ z przyszłym dorosłym człowiekiem, w którego mógłby się on rozwinąć. Po 28 tygodniu rozwoju płodowego wartość naszego życia oraz nasza zdolność do świadomości stopniowo wzrastają, a nam coraz trudniej uzasadnić uśmiercenie takiej istoty. Badania francuskich naukowców udowodniły, że już 5-mies.dziecko ma w pełni świadome myśli. Analizie poddano 240 dzieci, niestety tylko 80 sztuk powstrzymało się od brykania na tyle długo, by dać miarodajne wyniki;) Warto dodać, że prymitywna forma pamięci cechuje już 30 tyg. nienarodzone dzieci."]
Kiedy pojawia się pierwszy świadomy uśmiech dziecka? [tooltips keyword="6-8 tygodni" content="Pierwszy świadomy uśmiech dziecka pojawia się w wieku około 6-8 tygodni. Czasami wcześniej, czasem później, ale kiedy to zobaczysz, z każdym dniem będziesz się tym coraz bardziej cieszyć. Kiedy dziecko zaczyna się świadomie uśmiechać, nie ma dorosłego, który by się nie uśmiechał na jego widok.

Dziecko nie uśmiecha się już „przypadkowo”, to znaczy dlatego, że mięśnie jego twarzy są ułożone tak, a nie inaczej. Robi to celowo w odpowiedzi na Twój uśmiech i widok Twojej twarzy. Dlatego:
Śmiej się z malucha tak często, jak to możliwe.
Pochyl się nad nim, spójrz mu w oczy, porozmawiaj z nim. Rób to przez cały czas, na przykład podczas przebierania się, kąpieli, karmienia, zabawy.
Naśladuj jego miny i nie bój się przesadnej mimiki - maluchy to uwielbiają. Kiedy ziewa, ziewaj razem z nim. Jakby marszczył nos, całował go, robił zdziwioną minę. I śmiej się od ucha do ucha.
U nas możesz kupić bezpieczną dla niemowląt zabawkę z lusterkiem i za niewielkie pieniądze. Sprawi, że maluch będzie częściej się uśmiechał, także do siebie:


To już nie jest uśmiech, ale prawdziwy śmiech dziecka
Niemowlę w wieku 4-5 miesięcy śmieje się całym ciałem: macha rękami, kopie nogami, ślini się i piszczy z zachwytu.
Śmieje się głośno, a ten śmiech jest bardzo zaraźliwy. Spontanicznie reaguje na przyjacielskie zaczepki, cieszy się, gdy ktoś do niego mówi, rozśmiesza go śmiesznymi minami.

Niemowlę w tym wieku potrafi dosłownie zabawić wszystko, np. Rytmiczne kiwanie się na boki, nadymanie policzków, rymowanka o „czarnej krrowie” (zwłaszcza jeśli wymawia się „r” wyraźnie i przesadnie), delikatne łaskotanie po brzuszku, pocałunki na podeszwach małych stóp. Do szczęścia nie potrzeba mu wiele: wystarczy, że jest bezpieczny, najedzony, dobrze się czuje, ma wokół siebie przyjaznych i zainteresowanych ludzi.

Kilkumiesięczne dziecko spontanicznie uśmiecha się do wszystkich: do mamy, policjanta, który wbija tacie bilet, a nawet do tarczy dużego zegara (bo przypomina ludzką twarz). Co dziwniejsze, czy nie, każdy zasługuje na to, by obdarzać go najbardziej czarującymi uśmiechami - - pod warunkiem, że zbliży się na tyle blisko, aby dziecko mogło wyraźnie zobaczyć jego twarz."]

Testy ciążowe Okno życia – tu oddajemy anonimowo dziecko, którego nie chcemy 🙁

2 komentarze

      Dodaj Odpowiedź

      Tabele i Rankingi. Zestawienie informacji w tabelach
      Logo